Thailand!

We zijn weer een aantal dagen verder.. waar zal ik beginnen??
Bij het begin dan maar, en dat was ons laatste dagje in Maleisie.

Woensdag 9 Mei; Onze laatste sight-see-dag. We hadden bedacht om deze goed te benutten, want we hadden de huurauto immers nog. Een aantal 'hotspots' op het eiland waren op die manier binnen een makkelijk handbereik.. dachten we.
TruusTruus ging aan, dus die wees ons de weg wel. Nou, zelfs TriesTries met kaart en TruusTruus de gps bracht ons niet waar we wilden zijn. We hebben WEL het HELE eiland gezien, dat dan weer wel! Kleine bergen, kleine dorpen, kinderen die van school worden opgehaald per scooter en voor -of achterop bij papa of mama gaat. (levensgevaarlijk als je bedenkt dat zelfs baby's, dreumessen, peuters etc op die manier met papa en mama meegaan, en dat in combi met het drukke verkeer!). Op de een of andere manier gaat het altijd goed.. we hebben 1 kleine aanrijding gezien in de afgelopen 2 weken. Respectievelijk weinig als je het verkeer hier ziet.. Maar misschien is dat ook juist wel de kracht van het hele verkeersysteem hier in Azie.
Maar goed.. rondje eiland bracht ons niet ver, dus bedachten wij slim te zijn en alvast de auto terug te brengen naar het verhuurbedrijf, locatie vliegveld. Wij hadden afgesproken de auto om 18:00 terug te brengen, het was nu 14:00. Afijn, daar aangekomen allemaal afleverpunten van car-rentals, maar van onze Hawk was niets te bekennen. Bij navraag bleek Hawk geen afleverpunt daar te hebben. We kregen het vermoeden dat er dan om 18:00 iemand daar van Hawk zou staan. Om dan weer terug te moeten vonden we niet handig, dus we brengen de auto wel naar het hoofdkantoor op Penang, in Batu Ferringhi. Na weer het halve eiland over-gecrosst te hebben kwamen we dit keer wel met hulp van TruusTruus op plaats van bestemming. Rem naar binnen, ik alvast de auto opruimen. Komt 'ie weer naar buiten... mogen we de auto houden en halen ze hem de andere ochtend wel op bij het hotel!! Op dat moment een mixed gevoel van gggrrrrr-hahahhaa, want tuurlijk is dat fijn, maar dat had ons wel een rondje vliegveld-Batu Ferringhi gescheeld!
Voordeel, het spaart een taxirit uit van vliegveld naar hotel ;-).
Dat geld hebben we even later nog even gespendeerd aan wat souvenirs en een fout KFC maaltijd. Ach, kinders ook weer blij met patat en een glijbaan ;-).

Donderdag 10 Mei;
Om 5:45 opgestaan. Want deze dag hebben we 2 vluchten en een lange reisdag voor de boeg. Doel: einde van de middag op het strand van Railey beach liggen!
Maar eerst met de taxi naar het vliegveld van Penang. Een binnenlandse vlucht brengt ons naar Kuala Lumpur.
Met de vlucht van Amsterdam naar Parijs nog vers in ons geheugen merken zelfs de kinderen dat we wederom in een airbus stappen.. "oohhwww" zegt Fenna, " dan doet 'ie weer boem-boem net als een achtbaan mama.. dat vind ik niet zo leuk". En ook mama staat eerlijk gezegd niet zo te juichen. Papa is half stoned door de oxazepam, dus mama mag het oplossen haha!
Op ons werk staan succeservaringen centraal, dat geldt ook voor deze reis! Want onze eerste vlucht was een geweldige vlucht met Airasia! Iedereen weer blij! Dus een traktatie bij Starbucks kon niet uitblijven. En nog 3 uur wachten op de vlucht naar Krabi, Thailand.
Dat wachten viel allemaal wel mee. Je eet en drinkt wat, gaat 5x naar de wc, Fenna voert een K3 show op met tussendoor nog MegaMindy, jaa, wij komen onze tijd wel door hier in KL.
Om 12:00 ingecheckt en door de immigratie (dat inchecken doe je trouwens vantevoren met je mobiel, vervolgens krijg je per mail en sms een barcode, deze houd je daar op het vliegveld voor de scanner... en hop, daar zijn je boarding-passes! Ideaal!!)
Immigratie ging ook wederom soepeltjes (en weer een stempeltje erbij). Nu nog wachten op onze verlate toestel. (want dat viel wel op, die Airasia vliegt werkelijk af en aan, alsof je een metro instapt die je naar de volgende halte brengt en weer terug).
Goed, nog een vluchtje van ruim een uur te gaan. Wederom spannend, maar achteraf was ook dit een supervlucht! Met 2x turbulentie omdat we door de wolken vlogen. Omdat dit zichtbaar was, en je het gelijk kan terugkoppelen, gaf dit ook aan de kinderen (en aan papa en mama) weer vertrouwen, top dus!
We zijn geland in Thailand!!! Whoepie! Onze transfer die ik vantevoren had geregeld staat al klaar. Een taxibusje en een longtailboot (hoe heerlijk is dat om daar weer in te zitten!) brengen ons naar Railey Beach. Een plek waar we veel over hebben gehoord en gelezen. En niet alles was even positief.. we zullen zien!
Eerst naar het strand! En deze bleek toch echt wel groen-blauw, en volstaat prima! Supermooie rotspartijen waar veel geklommen wordt. Alles relax. Ja hoor, 4 daagjes hier moet wel lukken!
Terug op het resort (en houten hutje op palen tegen een bergwand, met uitzicht op zee, 3 slaapplaatsen en geen airco maar een ventilator) gaf Thijmen vanaf de wc een gil, "whaaaa, een muis!!". Ik ben absoluut GEEN held wat muizen betreft, maar deze was echt zo schattig! Met grote ronde oortjes en zwarte grote kijkers.. lief!! Hij had al snel als koosnaampje 'Oortje' van Thijmen gekregen, en aangezien hij niet wegkon, hadden we besloten hem maar lekker in de badkamer te laten zitten, terwijl wij genoten van onze koude douche (not!).

Vrijdag 11 Mei;
Een nacht terrible achter de rug.. de ventilator kan duidelijk de warmte niet aan. Kids sliepen slecht, wij daardoor ook. Rem lag uiteindelijk met Thijmen in een 1-persoonsbed.. nee we waren niet uitgeslapen. Vroeg wakker door Fenna, maar daardoor wel een zonsopgang kunnen zien kleuren tegen de kliffen en mangrove. Een momentje die ik ook niet had willen missen!
Dat momentje werd ruw verstoord toen ik een uurtje later mijn rugzak welke ik als handbagage gebruik ga opruimen. Een halve rol met kaakjes bleek duidelijk aangevreten te zijn door muizen! "Oortje!". En een brutaal ding is het ook, want "meneer Oortje" heeft aan de buitenzijde dwars door de tas heen gevreten, om vervolgens de kaakjes op te peuzelen! De rat! Niks niet lief klein muisje met ronde grote oortjes en zwarte kijkers, nee, een brutaal beest! Het gat in mijn tas is dusdanig groot dat ik hem niet meer kan gebruiken.. zucht..
Meneer van het resort onderneemt wel gelijk actie, en spuit de boel onder, stopt een sensor in het stopcontact en plakt gaten af. Oke, Oortje komt er niet meer in!
Een zon, zee, strand dag. Heerlijk vertouven. Behoeft denk ik ook geen uitleg als ik blauwe zee, 33 graden en redelijk wit strand vermeld.
Omdat Railey middels een berg wordt afgesloten van het vaste land, heb je hier ook geen auto's of brommers. Hooguit een enkele fiets die je op het strand passeert. Vervoer van en naar het eiland en rondom gaat per (longtail)boot. Dus geen straatkarretjes met eten, maar afhaal-longtailbootjes. En alles kun je krijgen! Van fruit, tot pannekoeken, rijst, maiskolven, pad-thai etc. Onze lunch hoeven we dus niet ver te zoeken.
Ook ons avondeten weten we al te vinden bij 'Mom's kitchen' met Thaise gerechten, maar ook evt patat/pizza voor de kids. Op Railey-east is het druk en gezellig iedere avond. Allemaal reizigers die de goedkopere toko's opzoeken.

Zaterdag 12 Mei;
Gebroken!! Onze 2e nacht was misschien nog wel erger dan de eerste nacht. En ik had midden in de nacht al besloten dat we hier niet langer blijven! Het resort met al zijn eenvoud in de natuur is aboluut eentje die binnen onze "eisen" past, maar aangezien wij overdag met de kinderen alert moeten blijven is onze nachtrust best wel heilig. Normaal als je samen bent slaap je bij op het strand.. maar dat gaat niet. Dit is zo'n punt wat backpacken met kinderen anders maakt dan wanneer je samen bent. Geeft niet, maar dan stellen we het plan even bij. Jammer, want tijdens deze 2 nachten hebben we kennis gemaakt met "Oortje", hebben we voor ons neus vanaf het balkon 2 vaianten van de Hornbill vogels gezien ( je weet wel, van die grote zwart-witte vogels met zo'n enorme gele snavel.. alsof 'ie een dubbele banaan heeft), eekhoorntjes, hagedisjes, kleine lizard, onwijs tof natuurlijk! Neemt niet weg, dat wij het afscheid nemen van de koude douche helemaal niet erg vinden...
We gaan niet ver zoeken, een resort met minimaal 3 bedden en een airco is voldoende. En die hebben we! En dankzij de sofa heeft ieder zijn eigen slaapplek. Joepie!! En... waar de kinderen heel blij mee waren, een zwembad!
Weer een reiservaring rijker.. geen ventilator kamers meer voor ons, tenzij het op doorreis voor maar 1 nachtje is. Die onthouden we!
Maar voordat we in het andere resort gaan, eerst zon, zee, strand... en Thijmen krijgt een uur lang training Thaiboxing!! Zo stoer, zo zenuwachtig dat hij is!! Mijn kleine mannetje wordt groot als hij daar in zijn Thaiboxing short staat, met zijn handen ingezwachteld. Hij is zo zenuwachtig en zo stoer tegelijk! Ik ben zo trots!
Hij heeft zichzelf een uur lang helemaal gegeven, en eerlijk is eerlijk hij deed het niet slecht! "en mama.. al die meisjes bleven kijken en zeiden 'come on boy!".. zei ik al dat hij groot werd???

Zondag 13 Mei;
Moederdag, aan het strand! Ontbijt werd verzorgd door het resort dus daar kwamen Rem en de kids goed mee weg ;-). Voor vertrek had ik de zelf gemaakte kadootjes al van de kinderen gehad. Daar was deze mama reuze blij mee natuurlijk!!
Verder vandaag weinig gedaan.. gelunched bij een afhaal-longtail, heerlijk genoten van een verwarmde maiskolf. Ja, we weten het zeker. Life is good!!
En.. ook Remco heeft zijn momentje gehad met de Thaise dames, hahaha!
Het strand is hier absoluut mooi. Phranang beach. En we begrepen vantevoren al dat dat redelijk verstoord wordt door hordes toeristen die met een dagtrip vanaf andere eilanden of vaste land hier dan aanmeren voor 1o minuten, en dan komt de volgende lading. Ja, het is waar. En ik kan mij heel goed voorstellen dat dat in hoogseizoen heel erg storend en frustrerend is. Nu voor ons in laagseizoen valt het mee en is het acceptabel.
Wat niet wegneemt dat die hordes toeristen voor 90% Aziatisch/Thais zijn. En die combinatie met onze kinderen geeft hilarische momenten!!!
Zoveel foto's als er van Fenna gemaakt zijn vorig jaar en de afgelopen 2 weken.. dat is hier in een dagje al ver-tien-voudigd!! Ongelooflijk!! Mensen gaan er serieus voor stil staan om een zwemmende Thijmen en Fenna op de kiek te zetten. Ik denk dat zij een nog grotere attractie zijn dan die hele Phranang cave waar de toeristen hiervoor naartoe komen. Gisteren sloeg echt alles. Een groep van 15 Thaise vrouwen staan helemaal te gillen van "ooohhhh" en "aaahhh" om vervolgens ongegeneerd bij de kinderen te gaan staan en een groepsfoto te maken. Thijmen staat verdwaasd te kijken, Fenna duikt achter mij terwijl ik al met mijn camera klaarstond om dit tafereel vast te leggen. Want 'stiekem' de kinderen op de kiek zetten of zo, ik lag echt in een deuk! Fenna wilde niet, maar dat was geen probleem voor de doortastende Thaise dame die heel graag met deze 2 Nederlandse kinderen op de foto wilde. Dus hop zij ook met kleding en al in de zee, ene kant Thijmen, en onder d'r andere arm Fenna! Geweldig!! Daaromheen natuurlijk direct alle andere Thaise gillende vrouwen, plaatje is compleet! Ik heb genoten, ik heb gelachen, dit is zo leuk!
En ook vandaag weer een groepje die eerst met papa op de foto wilden ( zo noemden ze hem ;-)), en nog eentje met papa en kinders. Foto's volgen snel, die houden jullie tegoed ;-)

Morgen hebben we er alweer 4 nachten hier op Railey erop zitten, en reizen we een klein stukje verder naar Ao Nang. Een plaats aan de kust van Krabi. Daar zullen we 3 nachten blijven en dan zullen we weer een volledige reisdag hebben naar Francien en Kio op Koh Phangan!